The journey continues...

Er is stroom!! Yeah!
Vanuit Puerto Princesa (wat alles behalve princesachtig is Eef! Heb er slechts overnacht omdat het niet anders kon) heb ik mijn tocht naar Port Barton vervolgd per bus. Toen ik 's ochtends vroeg bij het busstation aankwam, stonden er een hele rij goed uitziende bussen opgesteld....en één exemplaar uit WO 2 die bij elkaar werd gehouden met behulp van tape en ijzerdraad. Drie keer raden in welke bus ik mocht stappen... Het avontuur kon weer beginnen! De bus had geen ramen, houten bankjes (au!) en, zoals het een echte Aziatische bus betaamt, vervoerde hij veel meer passagiers dan logischerwijs mogelijk is. Na een half uur de eerste stop; er moest een band worden verwisseld. Geen verrassing! Op de een of andere manier nam die actie zo'n driekwarties in beslag. Nou ja, meteen even de mogelijkheid om de andere geluksvogels te leren kennen. De volgende 4,5 uur verliepen bus-technisch ook niet geheel vlekkeloos en na zo'n 3 uur rijden bleek de verharde weg over te gaan in een zandweg, maar uiteindelijk wordt de eindbestemming toch altijd weer gehaald. En wat voor een eindbestemming...
Port Barton bestond uit een prachtig wit strand vol palmbomen en voldoende mogelijkheden om een hangmat in te duiken. Het aantal toeristen was op een paar handen te tellen, dus het strand had ik zo goed als voor mezelf.
Uiteraard ging deze bestemming weer samen met 2 nachten in een hutje met enkel een bed en muskietennet. En ja hoor, een gat in de grond en de emmer met schepje waren ook weer van de partij :) Ik heb er mijn tijd voornamelijk doorgebracht met een groepje Slovaken, 2 Noren en een oude Mexicaan. Een bijzondere combinatie, maar iedereen bleek dezelfde voorliefde te hebben voor rum-cola :)

Vanuit Port Barton ging de reis verder naar El Nido. Dit maal per boot. De boten zien hier niet bepaald zo ontwikkeld als in Thailand of Indonesie. Men maakt hier gebruik van banka's. Smalle bootjes met een soort 'zijwieltjes' in de vorm van lange latten, om de boot te stabiliseren. Er kunnen gemiddeld zo'n 12 mensen mee vervoerd worden. Met een dergelijke boot heb ik de 5 uur durende oversteek van Port Barton naar El Nido gemaakt. Opgepropt op een bankje krijg je voortdurend golven water over je heen. Toch heb ik het voor elkaar gekregen in slaap te vallen en zo de reis door te komen. De Slovaken overleefde de reis met rum...om 6 uur 's ochtends!!
De bestemming was het echter meer dan waard. El Nido is echt 'paradise on earth'! Niet te omschrijven, dus ik zal wat foto's plaatsen (wanneer ik een keer een iets moderne en snellere computer weet te traceren). En wat doe ik hier zoal. Tja, beetje op het strand liggen, cocktails drinken en...eiland hoppen! Gisteren een boottocht gemaakt en zo een deel van de omgeving (Bacuit Archipelago) verkend. Ik heb 2 lagoons gezien. Beiden enkel te bereiken door door een kleine doorgang in de rotsen te zwemmen (exact zoals in 'the Beach'! ;)). Daarachter vind je het meest turkoise water, hoge rotswanden en héél veel groen. Verder een aantal onbewoonde eilandjes bezocht. Soms zo mooi dat het onecht lijkt. Een soort filmset voor 'the Blue Lagoon'. Voor de lunch werden er een aantal verse vissen op de gril gegooid die we op zo'n verlaten strand konden opeten. Picture perfect! Verder op verschillende plekken gesnorkeld. Wanneer je in het water springt, lijkt het alsof je in een tropisch aquarium terecht komt. Je wordt wel een beetje aangevreten door een bepaald soort witte visjes. Die zijn minder gecharmeerd van de menselijke aanwezigheid. Ik geloof dat het in NL een hype is dode voetcellen van je huid te laten eten door visjes. Hier krijg je dus gewoon een full body treatment! Geheel gratis! ;)

Conclusie; El Nido is absoluut perfect. Nog één dagje en dan ga ik weer verder. Er moet nog meer van de Filipijnen ontdekt worden!

Liefs, Veronique