Panama City!!

Daar zit je dan. Ineens in Panama. In Panama City welteverstaan. Het hostel heeft zijn best gedaan het stadsgeweld buiten te houden. Binnen de felgekleurde muren met prikkeldraad wordt een tropische sfeer gecreeerd met planten en hangmatten. Een prima plek om een ijskoud biertje te drinken met uitzicht op een rat die fanatiek van de ene kant van de patio naar de andere rent. Ach, het hoort er bij.

Buiten de hostelmuren overdondert de stad je op een aangename manier. De mensen zijn vrolijk en zien er ook 's ochtends uit alsof ze op weg zijn naar een nachtclub. Hier is het motto duidelijk niet 'less is more', maar 'the more the better'. Een verademing na het eeuwige schouder-bedek-tafareel-ook-bij-temperaturen-boven-de-dertig-graden in de meeste Aziatische landen. Ik sta hier dan ook een stuk minder in the picture dan in Azie. Hier fluiten mannen simpelweg naar alle vrouwen. Ook wel eens prettig om te kunnen verstaan wat er naar je wordt geroepen. Het blijkt best mee te vallen!

De tuktuk's mis ik wel een beetje, maar daar staat dan weer een heel ander straatbeeld tegenover. Introducing 'het haarnetje'. Mijn theorie is dat veel vrouwen er hier bijlopen alsof ze in een gaarkeuken werken, een hele sexy gaarkeuken, omdat ze proberen hun kroeshaar ook tijdens en na zo'n tropische bui onder controle te houden. Een prima oplossing! Misschien ga ik er wel in mee. Het zou me een paar kilo aan toilettas-inhoud schelen... Daarnaast lijkt de wenkbrouw tattoeer-industrie hier booming. Het resultaat blijkt niet altijd even succesvol, dus deze trend laat ik sowieso aan me voorbij gaan.

Mijn eerste stadswandeling was succesvol, maar iets langer dan gepland. Verder onderzoek naar de ontwikkeling van richtingsgevoel is overbodig. Je wordt ermee geboren of niet. Ik heb weer eens bewezen dat dit gen bij mij ontbreekt. Na de geplande route goed bestudeerd te hebben ging ik vol vertrouwen op pad. Dit keer zo het meteen goed gaan. Het was tenslotte veel te warm om te verdwalen. Achteraf bleek dat ik zodra ik de straat waar mijn hostel in ligt verliet, ik al de mist in ging. En dat terwijl Panama City eigenlijk geheel is gebouwd rondom 1 hele lange straat...
Anyway, Panama City is zeker de moeite van een bezoekje waard. Sommige stukken zien er echt uit zoals je verwacht bij een Carribische stad, terwijl je je in andere delen in Los Angeles waant, compleet met hippe clubs en wolkenkrabbers. Je kunt hier als toerist prima over straat. Niemand probeert je iets aan te smeren en mensen beginnen alleen een praatje uit interesse naar je afkomst. Goed voor mijn Spaans!
Uiteraard moest het Panama kanaal ook bewonderd worden. Behoorlijk indrukwekkende 'bootjes' kwamen langs. De moeite waard. Maar vanmiddag verlaat ik de stad voor het strand. Vamos al la playa!!

Liefs, Veronique

P.S. Mijn telefoon doet het gewoon, dus ik ben bereikbaar voor baby-nieuws etc.