Een galopperende dromedaris

Hallo mensen!
Ik bevind me sinds gistermiddag weer in het koude en bewolkte Nederland. Na twee uurtjes te hebben geslapen nam ik om 5 uur ’s ochtends in het donker afscheid van mijn ‘geliefde’ Club Med village. Ik geloof niet dat een afscheid mij ooit eerder zo makkelijk is gevallen. Ik had de avond tevoren al afscheid genomen van mijn collega’s. Nog wel veel adressen uitgewisseld (je weet nooit wanneer die van pas kunnen komen ;) ) en foto’s gemaakt. De reis was eigenlijk wel gezellig. Kwam een aantal Nederlanders tegen die allen hun vakantie in één van de drie Club Med dorpen op Djerba hadden doorgebracht. Helaas zat er een man bij die zijn vakantie vreselijk vond en mij graag in detail nog eens alle gebreken en problemen uit de doeken wilde doen. Ik merkte dat ik Club Med toch begon te verdedigen. Ja ja, ik blijf in mijn rol tot het laatste moment…. Maar het zal er meer mee te maken hebben dat ik nu weet hoe hard het Club Med-personeel werkt en dan is het toch vervelend te horen dat sommige gasten alles afkraken en op sommige punten gewoon onredelijk zijn (zo lagen er bijvoorbeeld te veel stenen in zee!!!!!!! “Nou, ik zal het doorgeven hoor, en dan rapen ze die morgen wel even op!”).

Tijdens mijn laatste vrije dag afgelopen donderdag ben ik op excursie geweest naar Matmata; een stad op het continent. Ook hier is een deel van de laatste Star Wars film opgenomen. De stad bestaat uit kuilen waar mensen in wonen. Heel bizar en indrukwekkend. We hebben zo’n kuil/huis bezocht en er thee gedronken.
Ook heb ik een ritje gemaakt op een dromedaris. Wel wat hobbelig, maar dat krijg je met zo’n bult. Mijn begeleider vond het wel een grappig idee om ‘mijn’ dromedaris te laten galopperen. AU!!!! Dit tot hilariteit van mijn excursiegenoten die rustig verder hobbelden. We wachten op de foto’s……….

De laatste week hadden we op de miniclub geen kinderen maar kleine monstertjes in de groep. Niet te geloven hoe onbeschoft en onopgevoed sommigen van hen waren. We waren wel gewaarschuwd tijdens één van de vergaderingen dat het ressort de laatste weken van augustus vooral bevolkt wordt door Parijzenaren en dat dit niet de meest makkelijke gasten zijn. Ach, ik kan nu in ieder geval in vloeiend Frans schreeuwen en dreigen 

Ik heb nog een evaluatiegesprek gehad met mijn ‘responsable’, alles was prima (???). Club Med wil graag dat ik doorga met werken voor de organisatie en de ‘chef de village’ wilde zelfs mijn contactgegevens omdat hij wil dat ik met hem in een winterdorp kom werken…….uuuuuhhm. Goed, ik heb ook gewoon mijn werk gedaan en voor zover ik weet geen grote fouten gemaakt, maar ik geloof dat ik, wat enthousiasme betreft, vaak toch nog wat tekort ben geschoten. Blijkbaar is dat laatste minder opgevallen. Anyway, de laatste 2 weken van mijn verblijf waren wel iets makkelijker. Ik heb me op de een of andere manier toch aan weten te passen aan het hele systeem en heb op sommige momenten zelfs een beetje plezier weten te beleven aan het hele gedoe. Dat laatste is vooral te danken aan een aantal erg leuke collega’s. Ik heb hoe dan ook enorm veel geleerd en heb zeker geen spijt van deze hele onderneming.

Goed, dit was het dan toch echt. Ik kan weer douchen zonder steeds te hoeven checken of de kakkerlak naast me nog heeft bewogen en slapen zonder twee snurkende kamergenoten. Iedereen enorm bedankt voor de berichtjes op de site, de mailtjes en de sms’jes!!!!!! Zonder dit alles was ik waarschijnlijk al veel eerder naar huis gekomen. Thanxxxx!

Veronique

Op naar het volgende avontuur……………………