A new week, a new story!

Mijn vorige verslag lijkt alweer een eeuwigheid geleden. Never a dull moment hier! Ik ben in Marissa. Klein wit strandje met palmbomen, leuke restaurantjes en een enorm relaxte sfeer. Als hier al een god is, dan is het Bob Marley! Alles draait hier om surfen. Ik typ dan ook met slappe armpjes aangezien ik er net een sessie van 3 uur op heb zitten. Erg gaaf weer. En zeker even wennen wanneer je die muren van water op je af ziet komen. Eerst even een half uurtje angst overwinnen en toen ging het wel weer. Ik hoop te kunnen blijven oefenen de komende dagen.

Waar ik zeker nog even meer over moet vertellen is de 'spa-experience' in Ella. Je hebt toch een bepaald einddoel voor ogen na een bezoekje aan de spa: relaxt en schoon eruit komen. Niet in Sri Lanka! Het begon met een hoofdmassage die meer weg had van een hardhandige scrub. Vervolgens een heel redelijke full body massage. Erg verlegen blijken de masseuses hier niet te zijn... Zonder gêne word je hier aangepakt. Dan een oliebehandeling waarbij straaltjes olie over je voorhoofd worden gegoten. Allemaal 'very special oils'. Nu is het zo dat ik de Bertolli extra virgine die ik thuis gebruik om te koken daar in de kast zag staan... Het zal toch niet?! In plaatst van ontspannend was die olie vooral erg HEET. Mijn haar werd ook nog even volledig in de olie gelegd. Vervolgens mocht je plaatsnemen in een soort kist die letterlijk fungeerde als snelkookpan. Alleen je hoofd stak eruit, net als bij de doorzaag-truc :) Terwijl je daar lag werd je gezicht ingesmeerd met een bruin/groen prutje. Daar mocht je, very charming, mee blijven rondlopen. Uiteindelijk werd ik naar een wasruimte gestuurd met 2 velletjes wc-papier om mijn gezicht mee af te drogen. Niks douchen, en met druipend haar van de olie stond ik weer buiten. Mijn metgezel, een Australiër met wie ik een paar dagen ben opgetrokken (Ty, short for Tyrone ;)) vond de thee die we kregen het beste gedeelte van de spa. Tja... Voor de lachspieren was het in ieder geval erg goed.

Inmiddels ben ik dus aan de toeristische Zuid-kust beland. Maar alles is relatief. Ik hoorde onlangs dat Thailand jaarlijks 20 miljoen toeristen krijgt te verwerken, terwijl er dit in Sri Lanka slechts 390.000 zijn. Hier kom je ook echt continu dezelfde mensen tegen. Nog meer dan in andere landen het geval was. Buiten de 'Lonely Planet-route' is er dan ook echt geen toeristische infrastructuur. En zelfs in dorpjes/stadjes die hier als toeristische trekpleister te boek staan zit er vaak weinig anders op dan in je guesthouse te eten. Restaurants zijn er niet of nauwelijks en aan kraampjes op de weg doen ze hier niet.
Als je hier van plek wisselt kun je er dus vanuit gaan dat je ergens terecht komt waar je 20% van de mensen al 'kent'. Nu ik wat meer jongeren heb ontmoet is dit vooral erg gezellig, maar er zijn natuurlijk altijd mensen die je liever niet opnieuw tegenkomt: 'de oude man'. Net als in de Filippijnen ben ik al een aantal keer uitgenodigd door 'de oude man'. Dit keer in de vorm van o.a. een verwarde 60+ Belg en een klagende, pessimistische en paranoide (Nobody can be trusted in this country) 50+ Engelsman. Ze hebben zo'n totaal verloren blik in hun ogen omdat ze echt alleen Westerse landen gewend zijn. Ik luister in eerste instantie altijd netjes naar hun ellenlange verhalen (klaagzang), maar na een paar toevallige ontmoetingen ben ik er wel klaar mee. En dan komt altijd weer de vraag "Would you like to have diner with me tonight?" Help! Glashard nee zeggen vind ik altijd een beetje zielig. Dus wordt het een glasharde leugen ;) Ik lieg hier sowieso wat af: Nee ik heb al met vrienden afgesproken. Ja, ik heb een vriend, hij is in het hotel. Ja ik ben getrouwd, maar mijn ring ligt thuis. Ja, ik heb al kinderen. 5 Stuks! (Vonden ze overigens niet geloofwaardig hier :)) Ja, ik heb een kamer gereserveerd (anders blijft zo'n tuktuk-driver maar zeuren over het hotel van zijn broer/neef/zus/etc.). Nee, je krijgt mijn telefoonnummer niet want ik heb geen telefoon. Nee, je mag er niet bij komen zitten, want mijn vriend komt zo terug...
Slechte eigenschap, maar ik beloof het af te leren zodra ik voet zet op Nederlandse bodem!

What else.. Ik ben op safari geweest in één van de Nationale parken (Yala). In het begin leek het meer op een uitje naar de kinderboerderij. De gids wees enthousiast hertjes, pauwen en kippen aan. Maar uiteindelijk hebben we toch ook krokodillen, slangen en bijzondere vogels gezien. Had me verheugd op kuddes olifanten, maar ik kreeg slechts een olifantenkont te zien. Een babyolifantje had zich verstopt in de struiken. Hij had er geen zin in. Misschien toch maar eens een keer naar Zuid-Afrika...
Teruglopen naar je kamer na een avondje restaurant/kroeg (eindelijk!! :)) is eigenlijk nog meer een safari. Zo heb ik gisteravond op het strand een enorme schildpad gezien die zijn eitjes aan het leggen was. Super! Vervolgens was ik erg blij met mijn zaklamp aangezien het strand vol liep met grote krabben. En toen in mijn kamer...DE SPIN. Daar zat hij dan. Mijn eerste. Een echte grote. Zeer heldhaftig ben ik naar buiten gerend en heb ik een jongen gevraagd de spin te komen vangen. Af en toe is het toch handig gebruik te kunnen maken van je vrouwelijke charmes ;)

Nog zoveel meer te vertellen, maar het wordt nu wel een erg lang verhaal. En er moet natuurlijk ook nog iets overblijven voor terug in Nederland! Ik ga mijn best doen wat betreft de foto's. Internet is hier nog even te traag.

Liefs, Veronique