Een teken van leven uit Thailand!

Lieve allemaal,
dit is echt mijn allereerste berichtje uit Thailand. Een paar dagen geleden zat ik een beetje met de instellingen van mijn weblog te rommelen toen ik op mijn treinkaartje moest wachten en toen is er per ongeluk een notificatie verstuurt. Excuus.

Een nieuw land, een nieuw bericht. Zoals jullie van mij gewend zijn. Dit keer ging de reis naar Thailand. Ik wilde ook wel eens zien waarom dit zo'n ontzettend populaire bestemming is. Daarbij reis ik in m'n eentje met rugzak maar zonder plan. Het moest dus een makkelijk te bereizen land worden. Ik ben een beginneling ;)
Maandagochtend 6 uur stond ik dan ook in Bangkok. Een te duur taxi-ritje, een boerende taxichauffeur, een rij wolkenkrabbers en de eerste zweetdruppels later had ik een hotel. So far so good. 's Middags de eerste stappen in Bangkok-city gezet. In totaal heb ik er 2,5 dag rondgedoold (Lees verdwalen, maar in het kader van 'positief denken' klinkt ronddolen gewoon beter. Ze zouden voor mij toch eens een soort van Jip en Janneke kaarten moeten uitvinden). Uiteraard ben ik vooral in de buurt van Koah San Road gebleven; een soort backpackers-mekka. De sfeer is er nog het best te omschrijven als India meets Ibiza. Backpackers lijken zodra ze uit het vliegtuig rollen te transformeren in een soort hippie-volk. Heb inmiddels al meer geleerd over de 'backpackers-etiquette.' Zo geef je elkaar bv een zoen op de wang wanneer je bekenden tegenkomt (bekenden=we hebben elkaar gisteren 5 minuten gesproken). Ook zijn medereizigers prima redders in 'nood.' Toen ik tijdens het eten ongewild werd vergezeld door een Thai die zo nodig zijn Engels met mij wilde oefenenen (ja ja...) werd ik dan ook vrijwel meteen 'gered' door een Australisch en een Amerikaans stel. "Hey Suzie, nice to see you again! Come sit with us! Stoel erbij en Vero was verlost. Thank you, thank you!
Overdag heb ik Bangkok in m'n eentje een beetje verkend. Nog wel even lekker om met niemand rekening te hoeven houden en helemaal mijn eigen ding te kunnen doen.
's Avonds loopt dat toch anders... Ik was van plan het de eerste dagen even rustig aan te doen; niet te laat naar bed, boekje lezen... Ik was waarschijnlijk de enige die dacht dat ik dit ook daadwerkelijk zou volhouden ;) De eerste avond eindigde ik al met een Israelier en een Japanner op een terras en was het drinken van de eerste 'bucket' een feit. (Voor de niet-Thailand-gangers: de Thai gebruiken emmertjes niet voor het bouwen van zandkastelen maar voor het drinken van sterke drank.) De 2e avond herhaalde zich dit met Italianen. Vervolgens liep ik de mensen van de avond ervoor weer tegen het lijf en voor ik het wist belandde ik in een club. Gezellig gedanst met Thaise kind-vrouwtjes (nou ja, vrouwtjes...?). Dat boekje lezen komt dus later wel en slapen kan ik altijd nog op het strand. ;)
Gistermiddag met de trein vanuit Bangkok naar Chang Mai vertrokken. Ik reisde 2e klas met een slaaptrein. Mijn trein vertrok alleen al om 14:30 's middags (het is duidelijk hoogseizoen want er zijn weinig trein- en vliegtickets op het laatste moment beschikbaar). Om 18:30 werden de bedden klaargemaakt. Bedtijd! Dat avondje stappen de dag ervoor was dus nog niet zo gek gepland. Er was nu tenminste nog een kleine kans dat ik in mijn bedje van een halve meter en 2 meter boven de grond nog ooit in slaap zou gaan vallen. Om 17:30 werd ik door mijn Thaise trein-buurvrouw al naar het washok gestuurd. Ik moest mijn tanden gaan poetsen en me gaan wassen werd me met handen en voeten duidelijk gemaakt. Ze was zeer overtuigend en ik had zelf duidelijk niets in te brengen. Pittige vrouwtjes, die Thaise. Ik had nog ruim 10 uur met haar te gaan dus ik heb maar geluisterd.

Nu dus in Chang Mai. Weer wat tempels aangedaan. Mooi, maar helaas ben ik nog een beetje verwend door alle geweldige tempels die ik vorig jaar in Japan heb gezien. Morgen dus even iets anders; een jungle-trektocht van 2 dagen. Ben zeer benieuwd. Maandag vlieg ik dan weer van Chiang Mai naar Koh Samui. Let the beach life begin!!!!

Algemene mening: Thailand is top!! Lekker eten op straat, het is er schoner dan India, heerlijk weer en ik kom genoeg mensen tegen om me niet eenzaam te voelen. Ik hou het hier nog wel even uit....

Liefs, Veronique